Coraz więcej ulepszeń rolniczych w średniowieczu skutkowało lepszym radzeniem sobie z głodem i innymi kłopotami, z którymi ludność mogła spotykać się w tamtych czasach, ponieważ dostęp do właściwej żywności był jednym z najważniejszych aspektów życia codziennego. Ciężki kołowy pług, który stał się kluczem do rozwoju rolnictwa w tamtym okresie, umożliwił nie tylko o wiele szybciej zaorać pole, ale także robił to o wiele głębiej aniżeli dotychczasowe metody, co pozwoliło zagospodarować większe połacie ziemi pod żywność w o wiele krótszym czasie.

Taki pług był wyposażony w ostre narzędzia z ciężkiego żeliwa, które umożliwiały szybkie oranie pola. Ten typ pługa wydaje się być wynalazkiem świata słowiańskiego, a do Europy Zachodniej trafił w okresie karolińskim. Używano go w dużych majątkach ziemskich. Kołowe pługi odegrały niezwykle istotną rolę w rozwoju uprawy ziemi i pozwoliły osiągnąć nowy poziom społeczeństwom, które zmodernizowały uprawę żywności. Miało to szczególne znaczenie dla ziem europejskich, ponieważ w tym rejonie gleba była urodzajna, niestety charakteryzowała się ogromnym ciężarem i wilgotnością.

Kolejnym kamieniem milowym były młyny wodne, które ponownie przyspieszyły akcelerację rozwoju średniowiecznego

Młyny z kołami wodnymi były używane w Europie dopiero od IX wieku naszej ery. W niektórych częściach Europy zamiast nich używany wiatraków. Tak działo się między innymi w Niderlandach. Pomimo tego, że młyny wodne stały się już dosyć powszechne, to wiele rodów w tamtych rejonach nadal z pewnych powodów decydowało się na klasyczne wiatraki w swoich gospodarstwach. Koło młyńskie było kamieniem milowym w rozwoju średniowiecza. Mogło pracować ze stałą prędkością i praktycznie bez przerwy, co zmechanizowało wiele zadań wykonywanych jeszcze kilkaset lat wcześniej ręcznie.

Warto również zwracać uwagę na to, że na pewnym etapie młyny wodne stały się pewnego rodzaju koniecznością ze względu na to, że nieustannie wzrastała ilość zboża niezbędnego do przerobienia. Bez nich trudno byłoby poradzić sobie z dużą ilością zboża mielonego w młynach. Rosnąca liczba ludności potrzebuje więcej żywności. Podstawą diety jest chleb, który wypieka się z mąki. Aby uzyskać mąkę, trzeba zmielić całe ziarno. Jeden czynnik napędza inny czynnik, który napędza jeszcze inny. W ten sposób widzimy samonapędzającego się skutki i rozwiązania gospodarki za czasów średniowiecznych.